Ο Νίκος Κώνστας είναι ανερχόμενος ηθοποιός, με πολύ όρεξη και αγάπη κυρίως για το θέατρο. Έχει ταλέντο, υπομονή, επιμονή. Τον χαρακτηρίζουν η εργατικότητα, η συνέπεια, η αποτελεσματικότητα!
Οκτώ νέοι άνθρωποι ζώντας σε μια μεγαλούπολη, χωρίς προσωπικό χρόνο, με σχέσεις περισσότερο στενές μέσω τηλεφώνου και ηλεκτρονικού υπολογιστή απ’ ο,τι μεταξύ τους, διεκπεραιώνουν τα πάντα, ακόμα και τα πιο σημαντικά τους θέματα από το τηλέφωνο, χωρίς καν να εξαιρούν… το σεξ. Επικοινωνούν συνεχώς, μέσω υπολογιστών και κινητών, αλλά δεν βρίσκουν τον λόγο να συναντηθούν. Χωρίς την ταραχή και τα συναισθήματα που μπορεί να προκαλέσει ένα άγγιγμα ή ένα βλέμμα, νοιώθουν ασφαλείς να συνομιλούν αλλά μόνο όσο βρίσκονται μακριά ο ένας από τον άλλον. Έτσι, κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι εσωτερικές ισορροπίες του καθενός, αλλά και οι σχέσεις μεταξύ τους, εξελίσσονται παράλογα δημιουργώντας υπερβολές και αντιδράσεις αστείες, που προκαλούν εκρήξεις… γέλιου.
Η Θ.Ο.Β.Α. (Θεατρική Ομάδα Βιβλιοθήκης Αμαλιάδας) ανέβασε με μεγάλη επιτυχία την αστυνομική κωμωδία της Γεωργίας Χιόνη, Ροζ φουλάρι. Είχα έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην παράσταση, τον Μένιο (ένας από τους δυο κλέφτες).
Το Γυμνάσιο Σαβαλίων μετά την απρόσμενη επιτυχία με το Ότι κόσμος παιδιά, έλαβε μέρος στον Πανελλήνιο διαγωνισμό και την επόμενη χρονιά, ανεβάζοντας το έργο της Ξένιας Καλογεροπούλου, Οδυσεβάχ. Δεύτερη θέση στην Δυτική Ελλάδα και ακόμα μια απαιτητική παράσταση! Μεταμφιέσεις, λόγια και τραγούδι με έκαναν να είμαι απαισιόδοξος, αλλά ευτυχώς βγήκα λάθος, καθώς μετά την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, μου προσφέρθηκε υποτροφία στην Πάτρα αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ αρνήθηκα.
Το Γυμνάσιο Σαβαλίων ανέβασε το παιδικό έργο του Πασχάλη Τσαρούχα, Ότι κόσμος παιδιά και πήρε μέρος στον Πανελλήνιο διαγωνισμό, κατακτώντας την τρίτη θέση στην Δυτική Ελλάδα. Ίσως από τις δυσκολότερες παραστάσεις που έχω ανεβάσει, καθώς είχα πολλούς ρόλους, με αποτέλεσμα να έχω να μάθω πολλά λόγια και να αντιμετωπίζω προβλήματα χρόνου, λόγω της συνεχής αλλαγής ρούχων.